güneşli pazartesiye-16....şiir...

bugune sabah karşı güneşin oğlunda haluk bilginerin şiir sahnesi ile başladım...öğleden sonra alper hasanoğlunun şiir ve psikiyatri köşe yazısı...devamında dostlarla şiir sohbetleri yazışmaları... bu güneşli pazartesiyi şiire ayıralım o vakit dedim...

kendimden bir şiir...sene 2000...mektebi harbiye sıraları...uzatmalı aşk...bitmeyen sevdanın yorgun ama umutlu kalemi... :)


Gecenin rüya parçaları
damlarken mendilinin
en sevdiğin köşesine
tuz döküp geçirmeye
çalışırsın yüreğindeki
yağlı sevdaları...
kokuşmuş kirlerin çözücüsüdür,
hafıza kaybı..
beynindeki mermi
her şeyi kendisiyle götürür.
sana kala kala beyninin içindeki
gözyaşı göletleri kalır..
bir kere daha kazırsın
derinden yenilmişlikleri...
artık bir yaşam tarzıdır
bukalemunun deri değişimi,
renkler de anlamını yitirir
yenilmiş bukalemunlarda..
benimse en sevdiğim hayvandır onlar...
derin duyularına yapışmış
bir kene misali
artık duyusuz, duygusuzsundur...
en sevdiğin mendilinin yeri çöptür..

ne rüyalar biter
ne de yağlı sevdalar
biten sadece ömründür
bir de nefretin...

08.05.2000....


bitmeyen sevdaların haftası olsun...
güneşli pazartesiler...