kendi hayatını anlattığı müzikli gösterinin adı aşk ve komedi..
nilgün belgün deyince aklıma gelen ilk şey enerji.. oyunda da bunu
sonuna kadar hissediyorsunuz...oyunculuğunu ve programlarını cok takip etmesem
de içten içe merak ettiğim bir insandı... bu enerjinin bi kökeni olmalıydı :)
oyunda bunu cok rahat alabiliyorsunuz ama altta kendi kitabından
yaptığım alıntı ne demek istediğimi daha güzel anlatacaktır.
"Çocuktum. Korka korka girdiğim ameliyattan yeni çıkmıştım,
bademciklerimi almışlardı. Halsiz ve bitkindim, her yanım ağrıyordu. Canım
acıdığı için konuşamıyordum da… Ama hiçbiri umurumda değildi; hayatımın en
mutlu anlarının tadını çıkarıyordum. O gün ilk kez dondurma yiyebilmiştim.
Bugün her dondurma yiyişimde hastanenin kapısından girerken annesinin eline
sıkı sıkı yapışmış tir tir titreyen küçük Nilgün geliyor gözlerimin önüne;
gülümsüyorum. Korka korka girdiğim hastaneden güle oynaya, elimde dondurma
külahıyla çıkmıştım, düşünsenize… Küçük Nilgün büyüdü ama değişmedi. Ben
değişmedim. İyiliğim adına bile olsa, yasaklardan her zaman nefret ettim.
Mutluluk benim için hastane odasında yediğim o ilk dondurma gibi oldu. Ya
canımı yakacak bir olayın ardından geldi ya da bir yasağı deldiğim zamanlarda…
Şimdi artık iyi biliyorum: Başımıza gelen kötü olaylar hiç de sandığımız kadar
kötü olmayabilir. Yüzümüze kapanan her kapı bize başka ve daha aydınlık bir
kapıyı açacaktır."
gizemi de bozmak istemiyorum bir taraftan, aslında çıkarken düşündüğüm ve sizlerle paylaşacağım şu cümle her şeyin özeti diyebiliriz...
son cümle : "bir kere sevmeyin hep sevin..."
0 kişi yakalandı:
Yorum Gönder