güneşli pazartesiye-12...derin sular...

sene 1984...westman adaları, izlanda...bir balıkçı kasabası...balıkçı arkadaşlar her zamanki gibi sevdiklerine veda edip balığa çıkarlar akşam...

rutin bir avdan tek farkı yola çıktıktan bir süre sonra teknelerinin alabora olmasıdır...batan tekneden kalan son arkadaşını da bir süre sonra derine uğurlayan Gulli sıcaklığı sadece 3 derece olan suda tek başına kalır...

normal bir insanın 15 dakika yüzebildiği suda tam 6 saat boyunca yüzerek kıyıya varır...vardığı kıyıdan en yakın yerleşim yerine ulaşması için bir de 2 saat yürüme ile volkanik tepe geçer... kurtulduğunda  insanları hikayesine inandırmak zordur...bilimsel araştırmalara konu olur... günlerce araştıran bilim adamları tutkunun dışında bir bulguya rastlayamazlar...kendisine sorduklarında ben bir kahraman değilim yaşamak için yüzdüm sadece der...

suda ilk kendine geldiğinde kurtulacağına kendi de pek ihtimal vermez...bir süre sonra kendini toplar...yaşamak istediğinin farkına varır...düşünmeye başlar...

çocukluğu aklına gelir...lavların altında kalan evlerini düşünür...çocuk günlerine dönmek ister...babasını hayal eder...annesinin her sabah zorla içirmeye çalıştığı sütü...bir daha kırmayacaktır annesini söz verir kendi kendine....hayal ettikçe hayatta kalır...

gözlerini kapatır...öyle yüzer karaya vardığında yaşayacağı mutlu anlar için...*

.
.
.

siz gözünüzü kapattığınızda ne görüyorsunuz? 

yüzün o zaman...

güneşli pazartesiler...

* İzlandalı yönetmen Baltasar Kormakur'un derin sular filminin gerçek hikayesi...