film ekimi haftası idi...birbirinden güzel 7 film izledim...onları, festivali yazayım diyordum ama araya çay girdi.. çay ki aşk...
cocukluğunuzdan ne hatırlayabilirsiniz hatta bebekliğinizden bilmem ama.. çayıma su kattılar diye ağladığımı hatırlıyorum 5 yaşında...böyle başladı çay'la aşkımız...
su kattırmadığım gibi biskuvi de batırtmam aşka.. sek içilir o hatta bayağı bir süredir şekersiz...
adettir bizim evde yemekle de içilir...annem çorbayla da içer dediğim de gözleri büyüyor arkadaşlarımın ama öyle... çayın altını kapatmak diye bir suç bile var evde, kiminize yabancı...
lise yıllarının en zor zamanları idi yemekhane yemekleri...bi kere yemekle çay yok artık o kesin...bir tek kahvaltı da var.. o da kazanlarda kaynayan kepçeyle konulan bulaşık suyu ile yakın ilişkisi olan dudağınızı demir bardaktan ödünç alabilirseniz içebildiğiniz adına çay denen şey...
tenefüs araları göz kırpıyoruz birbirimize nispeten plastik bardaklardayız... dersler bitince en sevdiğimiz öğretmenlerin yanındayız, çay da ısmarlayacaklar ya....
harbiyede büyük terfi...cam bardaklardayız artık...ve kendimize ait kupalarımız var tenefüs araları için...
harbiye'de utku deseniz, üç şey söyle deseniz bir tanesi cine5 kupam... tüfeğimde mermi yok, kalemim yazmıyor, kollarım tutmuyor ama kupam hep yanımda...
öyle ki çayhane kapansa da dert değil, koğuşta maltepe pazaranın beş kuruşluk dünya harikası plastik su ısıtıcıları, dünya radyosunda türküler ve dağ gibi çekirdekle gelir bizi bulur sabahlar...
demi,rengi,başı,dibi, sonu farketmez..çaydır o içilir...isyanın kendisidir...sinirlenirsin içilir, sevinirsin içilir, seversin içilir, sevemezsin yine içilir... muhaliftir, garajda (ezgide) içilir.. melodiktir (sakalda) içilir...cezalısındır oda hapsinde içilir...
okul biter sıra ovalara,dağlara gelir...düz ovada iyidir iyi olmasına da dağlarda çay bambaşkadır...
yukarıdaki fotoğraf karesidir dağların özeti... ufka bakarsın sonsuz sıradağlar...elini uzatırsın tuttuğun yıldızlar..odun toplarsın yanındadır, harç kararsın yanındadır...eşittir ayrım yapmaz.. üst düzeylerin odasında da içersin, çoban caferin yanında da...
illa ki demlidir, hafif yakar boğazından geçerken...var olduğunu anımsarsın... soğuktur sarılırsın, sıcaktır harareti alır, tutuksundur konuşturur, konuşmak istersin illa ki gözlerine baktırır...
bugüne uzanır gelir bu aşk... işte nedir bu çay dersiniz ya budur öyküsü...canlı şahidimdir.. 15 yıllık üniformalı öykünün üniformasız gizidir...
çay ki yolculuk
çay ki cama yaslanamayan baş...
çay ki kırmızı
çay ki yerinde duramayan yürek..
çay ki hep sıcak
çay ki anlatamayanın dili...
çay ki yudum yudum
çay ki söylenemeyen söz..
çay ki her dem
çay ki sevdanın ta kendisi...
o zaman çaylar kimden?
cocukluğunuzdan ne hatırlayabilirsiniz hatta bebekliğinizden bilmem ama.. çayıma su kattılar diye ağladığımı hatırlıyorum 5 yaşında...böyle başladı çay'la aşkımız...
su kattırmadığım gibi biskuvi de batırtmam aşka.. sek içilir o hatta bayağı bir süredir şekersiz...
adettir bizim evde yemekle de içilir...annem çorbayla da içer dediğim de gözleri büyüyor arkadaşlarımın ama öyle... çayın altını kapatmak diye bir suç bile var evde, kiminize yabancı...
lise yıllarının en zor zamanları idi yemekhane yemekleri...bi kere yemekle çay yok artık o kesin...bir tek kahvaltı da var.. o da kazanlarda kaynayan kepçeyle konulan bulaşık suyu ile yakın ilişkisi olan dudağınızı demir bardaktan ödünç alabilirseniz içebildiğiniz adına çay denen şey...
tenefüs araları göz kırpıyoruz birbirimize nispeten plastik bardaklardayız... dersler bitince en sevdiğimiz öğretmenlerin yanındayız, çay da ısmarlayacaklar ya....
harbiyede büyük terfi...cam bardaklardayız artık...ve kendimize ait kupalarımız var tenefüs araları için...
harbiye'de utku deseniz, üç şey söyle deseniz bir tanesi cine5 kupam... tüfeğimde mermi yok, kalemim yazmıyor, kollarım tutmuyor ama kupam hep yanımda...
öyle ki çayhane kapansa da dert değil, koğuşta maltepe pazaranın beş kuruşluk dünya harikası plastik su ısıtıcıları, dünya radyosunda türküler ve dağ gibi çekirdekle gelir bizi bulur sabahlar...
demi,rengi,başı,dibi, sonu farketmez..çaydır o içilir...isyanın kendisidir...sinirlenirsin içilir, sevinirsin içilir, seversin içilir, sevemezsin yine içilir... muhaliftir, garajda (ezgide) içilir.. melodiktir (sakalda) içilir...cezalısındır oda hapsinde içilir...
okul biter sıra ovalara,dağlara gelir...düz ovada iyidir iyi olmasına da dağlarda çay bambaşkadır...
yukarıdaki fotoğraf karesidir dağların özeti... ufka bakarsın sonsuz sıradağlar...elini uzatırsın tuttuğun yıldızlar..odun toplarsın yanındadır, harç kararsın yanındadır...eşittir ayrım yapmaz.. üst düzeylerin odasında da içersin, çoban caferin yanında da...
illa ki demlidir, hafif yakar boğazından geçerken...var olduğunu anımsarsın... soğuktur sarılırsın, sıcaktır harareti alır, tutuksundur konuşturur, konuşmak istersin illa ki gözlerine baktırır...
bugüne uzanır gelir bu aşk... işte nedir bu çay dersiniz ya budur öyküsü...canlı şahidimdir.. 15 yıllık üniformalı öykünün üniformasız gizidir...
çay ki yolculuk
çay ki cama yaslanamayan baş...
çay ki kırmızı
çay ki yerinde duramayan yürek..
çay ki hep sıcak
çay ki anlatamayanın dili...
çay ki yudum yudum
çay ki söylenemeyen söz..
çay ki her dem
çay ki sevdanın ta kendisi...
o zaman çaylar kimden?
0 kişi yakalandı:
Yorum Gönder